دوچرخه سواری در کوهستان
دوچرخه سواری در کوهستان از رشته‌های ورزش دوچرخهسواری است. این ورزش با استفاده از دوچرخه در جاده‌های کوهستانی و زمین‌های ناهموار انجام میشود.
دوچرخه سواری در کوهستان یکی از هیجان انگیزترین ورزش ها در طبیعت است. بهار کم کم از راه می رسد و آغازی دلنشین برای شروع یک فعالیت و ورزشی جدید است. یکی از لذت بخش ترین ورزش هایی که در فصل بهار و تابستان می توانید آن را انجام دهید، دوچرخه سواری. و بطور ویژه دوچرخه سواری کوهستان است. ورزشی شاد و پر انرژی که در فضای پاک کوهستان انجام می شود. اگر شما هم یک مبتدی هستید که فکر می کنید به دوچرخه سواری کوهستان علاقمندید. این زمان مناسبی است که استارت بزنید.
طبیعیی است دوچرخه سواری کوهستان راهی عالی برای گشت و گذار است. شما می توانید مسیرهای پیاده روی را طی کنید. از شلوغی شهر دور شوید و در طبیعت گشت و گذار کنید. در این مقاله راهنمای کامل دوچرخه سواری کوهستان را در اختیار شما قرار می دهیم. تا دریابید چه سبکی برای دوچرخه سواری کوهستان برای شما مناسب است و شما به دنبال چه چیزی هستید.
دوچرخه سواری در کوهستان | تاریخچه دوچرخه سواری کوهستان
آغاز دوچرخه سواری کوهستان از دهه ۱۹۷۰ بود. که خیلی از دوچرخه سوارها تصمیم گرفتن این رشته رو به جاده های خاکی بکشانند و تقاضای زیادی برای مسابقه های از بالا تا پائین کوه بود. ولی خیلی زود تصمیم گرفتند مسابقه های از پائین تا به بالای کوه( آپ هیل) را هم برپا کنند. و اینطور بود که قطعه های تازه برای این کار درست شد و این ورزش خیلی سریع گسترش پیدا کرد.
این ورزش با رشته‌هایی همانند کراس کانتری، کراس کانتری ماراتن، دانهیل، فور کراس، پریدن از خاک، مسابقات تعقیبی برگزار میشود. دوچرخهسواری کوهستان از اواسط سال ۱۹۹۶ در بازی‌های المپیک رسماً برگزار شده‌است.
مفهوم دوچرخه سواری کوهستان
دوچرخه سواری کوهستان از رشته هایی هست که به استقامت، قدرت، تعادل و تسلط کامل به دوچرخه احتیاج دارد. در این ورزش شما باید به طور کامل روی مسیرتان تمرکز کنید. و برای هر مانعی که قرار است سر راهتان سبز شود آماده باشید. میلیون ها نفر سراسر دنیا به این ورزش علاقمند هستند و در این زمینه فعالیت می کنند.
دوچرخه سواری کوهستان
انواع سبک های دوچرخه سواری در کوهستان
همان‌طور که از نام دوچرخهٔ کوهستان مشخص است. این سبک از دوچرخه برای مسیرهای خاکی طراحی شده‌است. دوچرخه‌های کوهستان به هفت دستهٔ مختلف تقسیم می‌شوند که کاربری هر کدام از دیگری متفاوت است.
دوچرخه سواری کوهستان دارای سبک ها و زیرشاخه های متفاوتی است. کراس کانتری، کراس کانتری ماراتن، دان هیل، فور کراس، پرش از خاک، مسابقه های تعقیبی را شامل می شود
۱)سبک کراس کاتنری دوچرخه سواری کوهستان با هدف افزایش قدرت عضلانی و سیستم قلبی عروقی و در کل توانایی، استقامت و آمادگی جسمانی شناخته میشود.
از لحاظ شخص دوچرخه سوار یک کراس کانتری کار تفاوت زیادی با یک کورسی سوار ندارد. در این رشته دوچرخه سوار باید از آمادگی جسمانی و نیروی عضلانی خوبی برخوردار باشد. و در شرایط سنگین ورزشی از استقامت بالایی برخوردار باشد. سربالایی های طولانی و خسته کننده و برنامه های سنگین و پر فشار از ویژگی های کراس کانتری است.
مسابقات دوچرخه سواری کوهستانی ماراتن ، که اغلب به عنوان کراس کانتری ماراتن نامیده می شود (XCM ) ، فرم بسیار طاقت فرسایی از مسابقات دوچرخه سواری در کوه است. که حداقل ۴۰ کیلومتر (۲۵ مایل) را معمولاً در مناطق کوهستانی پوشش می دهد. رویدادهایی که در اروپا برگزار می شود. معمولاً کمی بیشتر از متوسط مسابقه دوچرخه سواری کوهستان کراس کانتری است. مسابقات ماراتن در ایالات متحده آمریکا و کانادا به طور معمول بیش از ۱۰۰ کیلومتر (۶۲ مایل) است و بسیار متفاوت از مسابقات کراس کانتری است.
انواع سبک های دوچرخه سواری در کوهستان :
۲)می توان گفت سبک دوچرخه دان هیل پرخطر ترین سبک دوچرخه سواری است. این سبک دوچرخه سواری کوهستان فقط در مسیر های سرازیری بسیار خشن قابل اجرا است. در سبک دان هیل توانای کنترل دوچرخه در سرازیریها و مسیر های دشوارشرط اول است. در این رشته دوچرخه سوار باید از بدن چهار شانه ای داشته باشد. تا بتواند براحتی ضربات وارده از مسیر یا هنگام فرود در پرش ها را به خوبی مهار کند. و برای عبور از صخره ها و مسیر های پر پیچ و خم در سرازیری ها مهارت کافی داشته باشد. سرازیری های بسیار ناهموار و پرش های کوچک و مسیر های پر پیچ و خم از ویژگی های دان هیل است.
انواع سبک های دوچرخه سواری در کوهستان :
۳)در سبک فور کراس، دوچرخه سواری کوهستان، چهار شرکت کننده با هم شروع به حرکت می کنند. تا از پیستی که دارای بخش های پرشی و گوشه های برجسته است عبور کنند. این مسابقه بسیار سریع است ( بین ۳۰ ثانیه تا یک دقیقه طول می کشد). در پایان برنده کسی است که پیش از سایرین به خط پایان برسد. مسابقات فور کراس شامل مراحل مقدماتی متعددی هستند.
انواع سبک های دوچرخه سواری در کوهستان :
۴)سبک پرش از خاک یک عمل است. دوچرخه سواری بر روی جهش های ساخته شده از خاک یا خاک و هوابرد استDirt Jumping در کنار مسابقات BMX تکامل یافته و شبیه BMX یا مسابقه دوچرخه سواری کوهستان است. زیرا سوارکار از میان تپه های خاک می پرد و معمولاً یک ترفند میانه روی را انجام می دهد. تفاوت در این است که پرش ها معمولاً بسیار بلندتر هستند و برای بلند کردن سوارکار به هوا بیشتر طراحی شده اند. علاوه بر این ، هدف این نیست که دوره را با سریعترین زمان به پایان برسانید. بلکه هدف شما انجام بهترین ترفندها با بهترین سبک است. اما خاک پرندگان BMX آفرود نیستند.
انواع سبک های دوچرخه سواری در کوهستان :
۵)سبک مسابقات تعقیبی همان طوری از نامش پیداست، چند رکاب زن مسافتی را هم زمان طی خواهند کرد. و رکاب زنی که بتواند از دیگری سبقت بگیرد و زودتر به خط پایان برسد، برنده خواهد بود. این مسافت برای آقایان ۴ کیلومتر و برای بانوان ۳ کیلومتر است. تعقیبی تیمی در گروه‌های ۴ نفره برای آقایان و ۳ نفره برای بانوان است. طبعا برنده تیمی است که زودتر به خط پایان برسد.
کدام سبک دوچرخه سواری در کوهستان برای من مناسب است؟
دوچرخه سواری کوهستانی اصطلاحی بسیار گسترده است. که سبک های مختلف دوچرخه سواری را در بر می گیرد. هر رشته دوچرخه سواری سبک خاص خود را دارد. با وجود انواع مختلف سبک های دوچرخه سواری کوهستان و دوچرخه های مختلف آن، اینکه چگونه تصمیم بگیرید که چه نوع سبک دوچرخه سواری کوهستان را انجام دهید. بستگی به علایق و شرایط فیزیکی شما دارد. نوع دوچرخه ای هم که خریداری می کنید باید متناسب با سبک خاصی است که شما می خواهید انجام دهید. هر یک از این سبک های دوچرخه سواری کوهستان کاملا متفاوت از سبک های دیگر است.
تقریباً غیرممکن است که از دوچرخه سراشیبی برای رکاب زدن در سربالایی و بالعکس استفاده کنید. مطمئناً می توان این کار را انجام داد. اما فقط با مقدار دیوانه وار آمادگی جسمانی (برای سربالایی با دوچرخه سراشیبی) یا مهارت دیوانه وار (برای سوار شدن به مسیرهای سربالایی سنگین روی دوچرخه ای که مخصوص سربالایی است). آنچه می خواهیم بگوییم این است که تفاوت نوع دوچرخه انتخابی و سبک موردنظرتان بسیار زیاد است. بنابراین شما باید دوچرخه ای متناسب با سبک سواری خود انتخاب کنید.
دوچرخه های کوهستان (MTB)
دارای ۴ مدل مشهور می باشد. که این دوچرخه ها دارای لاستیک زخیم و عاجدار می باشند که باعث بالا رفتن اصطکاک با زمین و حرکت بهتر در محیطهای کوهستانی شده و فرمان صاف که سبب کنترل بهتر به سبب دید بهتر و کمک فنر که ضربه ها را بگیرد. و دنده های زیاد که بتواند در شیب های تند با کمک آن بالا برویم . و ترمزها مقاوم که در سراشیبی ها کوهستان عملکرد خوبی داشته باشد.
دوچرخه کوهستان به چهار دستهٔ تقسیم می شود:
سخت:دارای انعطاف پذیری بسیار اندک.
دم سخت: ( به انگلیسی:Hard tail):دارای انشعاب محور تعلیق جلویی و بدون محور عقب.
دم نرم: ( به انگلیسی:Soft tail):دارای محور تعلیق عقب کوچک.
دوگانه یا دارای سیستم تعلیق کامل :( به انگلیسی:full suspension).
قدم اول برای شروع دوچرخهسواری، انتخاب دوچرخه‌ای مناسب است .از نکات اولیه که ضروری است در انتخابتان رعایت نمایید، سایزبودن دوچرخه است. دوچرخه‌ی انتخابی باید برای قد شما مناسب باشد. بنابراین ، دوچرخه‌ای مناسب انتخاب نمایید.
انتخاب کلاه مناسب برای دوچرخه سواری در کوهستان :
کلاه ایمنی‌ای را تهیه کنید. که اول‌ازهمه برای سایز سرتان مناسب باشد. کلاه‌های استانداردِ دوچرخهسواری کوهستان، معمولاً یک نقاب دارند. این نقاب به‌علاوه‌ی اینکه به شکست نور کمک می‌کند، در مسیرهایی که شاخ‌و‌برگ زیادی دارند نیز مانع برخورد آن‌ها به عینک میشود.
لباس دوچرخه سواری
لازم است تجهیزات ایمنی دیگری را هم در نظر داشته باشید. بعد از کلاه، انتخاب دستکش بسیار حائزاهمیت است. برای دوچرخهسواری در کوهستان، دستکش‌های تمام‌انگشتی گزینه‌ی مناسب‌تری هستند و اگر تازه‌کار هستید زانوبند و آرنج‌بند هم می‌تواند برای ابتدای کار کمکتان کند. داشتن لوازم دیگر، بسیار به سبکِ سواری شما مرتبط است. با تمرین و پیشرفت کار، رفته‌رفته متوجه نیازهای خود خواهید شد.
لوازم موردنیاز برای دوچرچه سواری در کوهستان:
۱)کلاه‌ایمنی
۲)دستکش
۳)پیراهن و شلوارک
۴)عینک
تجهیزات دوچرخه سواری
تجهیزات ایمنیِ اضافه‌ای را تهیه نمایید. بااینکه برای شروعِ دوچرخهسواری نیازی به همراه‌داشتن لوازم زیادی نیست. وحتی شاید یک کوله‌پشتی حاوی لوازم اولیه به‌نظر بسنده کند. اما رفته‌رفته با پیشرفت کار متوجه نیازهایتان خواهید شد.
کیت باند، دسته آل، تلمبه، تیوپ زاپاس، چسب پنچرگیری، بادگیر، قمقمه‌ی آب و تغذیه مناسب دوچرخه سواری، از مواردی هستند که همیشه باید همراهتان باشد.
بدنسازی در دوچرخه سواری
به‌غیراز داشتن دوچرخه‌ای خوب و مناسب، در دوچرخهسواری کوهستان داشتن بدنی آماده و قوی هم بسیار مهم و حتی دارای اهمیت بیشتری است. چراکه شما باید بتوانید در مسیرهای ناهموار دوچرخه را کنترل نمایید، بنابراین همیشه سعی کنید با تمرینات بدنسازی بدن خود را در آمادگی مناسبی نگاه دارید.
تنظیم سایز دوچرخه
لازم است دوچرخه را برای سایز قد خود تنظیم نمایید. ابتدا باید خیلی راحت روی دوچرخه‌تان قرار بگیرید و میله‌ی زین، زین و فرمان را با مشخصات مناسب خود تنظیم کرده تا احساس راحتی داشته باشید.
در آغاز، برای یادگیریِ دوچرخهسواری کوهستان، زیاد نیازی به مهارت‌های شناسایی مسیر ندارید. شما می‌توانید از پارک‌های داخل شهر نظیر پارک چیتگر، سرخه‌حصار یا لویزان شروع کنید. سعی کنید ابتدا در مسیرهای مسطح رکاب بزنید تا با مهارت‌های تعادلی بیشتر آشنا شوید.
نگران نباشید. فقط سعی کنید با دوچرخهسواری روی بافت خاک آشنا شوید.
ترمز گرفتن صحیح در دوچرخه سواری
ترمزگرفتنِ صحیح را تمرین کنید. سعی کنید از هر دو ترمز عقب و جلو با هم استفاده کنید. ترمز جلوی دوچرخه قدرت بیشتری دارد و در زمان استفاده، سریع‌ترمی‌تواند باعث کله‌شدن خودتان و دوچرخه شود. پس مراقب باشید.
به یاد داشته باشید که سرِ پیچ‌ها نباید ترمز بگیرید.بلکه قبل از رسیدن به پیچ باید سرعتتان را کم کنید تا برای پیچیدن مناسب باشد.
همچنین سعی کنید در مسیرهای سرپایینی، برای ترمزگرفتن، وزن خود را کمی به‌سمت عقب دوچرخه متمایل کنید.
تکنیک سربالایی و سرپایینی در دوچرخه سواری کوهستان.
تکنیک‌های صحیحِ بالا و پایین آمدن در مسیرهای خاکی را تمرین کنید. آموزش‌های صحیح در سرپایینی‌ها و سربالایی‌ها، بخش بزرگی از دوچرخهسواری کوهستان است.
نکته مهم
هنگامی‌که در مسیرهای سربالایی تند رکاب می‌زنید، باید دورِ پای بالایتان را حفظ کرده و خودتان را کمی به‌سمت جلوی زین بکشید.این کار برای آن است که چرخ جلوی دوچرخه بلند نشود
در ابتدا بهتر است که در مسیرهای سرپایینی زین خود را پایین بیاورید. چون این کار باعث بالارفتن تعادل خواهد شد. مهم‌ترین فرایند برای پایین‌آمدن در مسیرهای خاکی، حفظ آرامش و تعادل است. باید از روی زین بلند شوید و روی موانع متمرکز شوید. آرنج یا مفاصل خود را قفل نکنید. زیرا اگر سنگ‌های مسیر از زیر به لاستیک‌ها ضربه بزنند، می‌تواند بسیار دردناک باشد
تعویض دنده دوچرخه
تا می‌توانید تعویض دنده را تمرین کنید. بهترین معیار برای زمان تعویض دنده، تعداد دورِ پای شما در دقیقه است. فرمول به‌دست‌آوردن دورِ پا به این صورت است: در زمان رکاب‌زدن تعداد چرخش یک پای خود را در یک دقیقه بشمارید. این تعداد باید حدود ۷۰ تا ۱۱۰ دور در دقیقه باشد. حال اگر تعداد چرخش یک پای شما از این اعداد کمتر است، دنده را کمی سبک کنید که تعداد چرخش پایتان بالا برود و اگر تعداد چرخش پا از ۱۱۰ بالاتر رفت، دنده را سنگین نمایید. در واقع معیار تعویض دنده‌ی دوچرخه به این شکل است که شما باید تعداد دورِ پای خود را در محدوده‌ی این اعداد نگاه دارید.
چیزی که مهم است این است که اگر قرار است پریدن یا حرکات خاص و شدیدی با دوچرخه انجام بدهید. دوچرخه یتان باید خصوصیت های خاصی برای دسته، صندلی، بدنه و… داشته باشد. وسایل جانبی دیگر که به فعالیتتان کمک می کند اینهاست:کلاه ایمنی مخصوص دوچرخه، یک جفت دستکش، عینک، لباس محافظت کننده، دستگاه جی پی اس، تلنبه و چراغ های ال ای دی برای دوچرخه سواری در شب.
دوچرخه سواری کوهستان به عنوان یکی از رشته های هیجان انگیز ورزشی، خطر آسیب دیدگی و صدمات را هم به همراه دارد. از یک خراش ساده گرفته تا مشکلات استخوانی و غیره، که از اکثر اینها میشود با داشتن تجهیزات ایمنی استاندارد جلوگیری کرد.
سعی کنید با یک دوچرخه‌سوار باتجربه همراه باشید. هزاران نکته برای دوچرخهسواری کوهستان وجود دارد که دوچرخه‌سواران باتجربه می‌توانند برای رشد بیشترتان به شما منتقل کنند.
